26 Eylül 1893 yılı Salı gününe Alaplı için hiç de hayırla uyanmamıştır.

Alaplı Nahiyesi o güne kadar tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir siddette yağmura ve doluya tutulmuştur.

Konu ile ilgili ayrıntıları Osmanlı Arşivleri, DH.MKT.001168.00005.001 nolu belgeden okuyup, yeni harflere çevirdiğim bilgilerden aktarayım.

Bu tarihte Ereğli Kazasına bağlı bir nahiye olarak idare edilen Alaplı, çok şiddetli bir şekilde yağan yağmur ve doludan çok olumsuz bir şekilde etkilenmiştir.

Bu doğal afet sırasında Alaplı’nın hem insan hem hayvan hem de zirai olarak büyük kayıplar yaşadığı anlaşılmaktadır.

Mevsim dönümüne denk gelen bu olumsuz hava olayını Alaplı, eşraftan Şakir Bey’in üstün gayretleri ile olabileceğinden daha az zararla atlatmıştır.

Şakir Bey resmi bir sıfata sahip olmayan, Alaplı’da yaşayan eşraftan birisidir.

 AŞakir Bey Alaplı’da yaşanan doğal afet sırasında üstün bir gayret ve çalışma ile insan, hayvan kaybını en aza indirmek için çalışmış, pek çok can kurtarma gayreti içinde olmuştur.

Şakir Bey’in bu fedakarlığı kısa sürede Ereğli Kaymakamlığı tarafından da öğrenilmiş ve kendisine Tahlisiye-i Can Madalyası(Can Kurtaran Madalyası) verilmesi için girişimlerde bulunulmuştur. Konu ile ilgili olarak teklif önce Kastamonu Vilayetine sunulmuş oradan da İstanbul’a Sadarete Şakir Bey’e  Tahlsiye Madalyası verilmesi hususunda resmi yazı gönderilmiştir.